Men zegt dat Nevin muziek is en Bach lawaai. Men verklaart Mozart tot noise en Stravinsky tot muziek. Een ander keert de definitie om. Zelfs het woordenboek vertelt ons dat “muziek de kunst is om tonen te combineren om het oor te plezieren.”
Wiens oor? Het jouwe of het mijne?
Een Franse schrijver, Jules Combarieu, is meer algemeen, en verklaart dat het “de kunst van het denken in toon” is. Met andere woorden, het is een kunst, geen natuurlijk fenomeen, het gaat over tonen, en het veronderstelt denken, dat wil zeggen, geschoolde mentale actie en discriminatie. “Denken, met toon als medium, het creëren van een kunstwerk.”
- En toch, dit laat ruimte voor discussie, “Wat is een kunstwerk?” We reizen terug naar het beginpunt, u zegt dat Mozart kunstwerken heeft gemaakt, en Schonberg niet, terwijl ik mijn geloof aan Cadman en Herbert mag vastpinnen.
Muziek, een belangrijke zaak voor veel mensen, wat is er zo bijzonder aan
Men zou de definitie een beetje kunnen verminderen, en het meer in het algemeen bevredigend kunnen maken, door te zeggen dat muziek “in toon uitgedrukte gedachten” is. Dit zou geluiden uitsluiten — nonchalante, ongebreidelde combinaties van tonen — en vereisen een duidelijke mentale toepassing, vooronderstellend een kennis van de essentie van de muzikale constructie.
- Hoewel deze definitie voor jou en mij bevredigend kan zijn, zijn er mensen wiens idee van muziek zo anders is dan dat van ons, dat alleen een definitie die past bij hun eigen specifieke stijl bij hen zou passen.
Men zegt dat muziek onpersoonlijk, abstract moet zijn. Een andere school verklaart dat het altijd een verhaal moet vertellen. Nog een andere afdeling van het muzikale publiek zegt dat muziek veel verder moet gaan dan de hierboven geciteerde definitie van het woordenboek; dat het niet alleen de kunst is om “tonen te combineren om het oor te behagen”, maar dat muziek het hele leven moet vertegenwoordigen, of het het oor nu behaagt of niet.
Wat voor zaken zijn er allemaal belangrijk bij muziek maken?
Met andere woorden, als het afgebeelde onderwerp er een is van pijn, afschuw of onheil, dan moet de muziek er een zijn van botsing, kakofonie, verdeeldheid, het idee van schoonheid of “het oor behagen” volledig verwerpen. Uit dit alles ontstond lang geleden de vraag of het de functie van muziek was om alleen maar mooi te zijn, of dat het, net als schilderen, haar missie is om het hele leven uit te beelden goed en slecht, plezier en verdriet, geluk en horror.
- Dat is een vraag die geen enkel deel van de wereld kan beantwoorden. Sinds de muziek een vergevorderd stadium van ontwikkeling heeft bereikt, is het een twistpunt geweest onder musicologen en componisten, en dat zal ongetwijfeld nog decennialang zo blijven, en misschien wel eeuwenlang.